در کنار برکه پر ماجرا
                             کلبه متروکه ی رویای من
با سکوت رفته بر خوابی عمیق
                             باد بیداری مشو جویای من
قاصدکهای شکسته بال من
                             شمع بی پروانه ام را ساختید
طوطی گویای دل با من بگو
                              زندگی ام را چگونه با ختید
ای درخت بید دور از پنجره
                              باد من زلفای سبزت شانه زد
ساز غمگین کدامین قصه را
                              پنجه های دست یک پروانه زد
سنگ مغرور تنفر گو چرا
                              سد راه چشمه ی من میشوی
چشمه ی راز کمان ابروی من
                              گو که بعد از من کجا ها میروی
حال میسازم خودم آلونکی
                               روزگاری را درآن سر می کنم
گه گداری کلبه ی متروکه را
                               زیر بارانهای خود تر میکنم